สังขยาฟักทองเป็นหนึ่งในขนมไทยโบราณที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย มีรสชาติหวานมัน หอมกลิ่นกะทิและฟักทอง เนื้อสังขยาเนียนนุ่มละมุนลิ้นและมีรูปลักษณ์ที่สวยงามเป็นเอกลักษณ์ สังขยาฟักทองขนมหวานแสนอร่อยนี้ผสมผสานรสชาติเข้มข้นของสังขยากะทิเข้ากับความหวานตามธรรมชาติและรสชาติดินของฟักทอง ทำให้มีคุณค่าทางโภชนาการและอร่อยยิ่งขึ้น
สังขยาฟักทองเป็นขนมไทยที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทำจากฟักทองทั้งลูกที่ใส่ส่วนผสมคัสตาร์ดมะพร้าวลงไป แล้วนำไปนึ่งจนสุก คัสตาร์ดทำจากไข่ กะทิ น้ำตาลโตนด และใบเตยหอม มีกลิ่นหอมอ่อนๆ เมื่อสุกแล้ว ฟักทองจะนุ่มละมุน ส่วนคัสตาร์ดด้านในจะมีความครีมมี่และแน่นเล็กน้อย ทำให้เกิดเนื้อสัมผัสและรสชาติที่ลงตัว
ส่วนประกอบหลัก
ฟักทองแก่: ใช้ฟักทองแก่ทั้งลูก เพื่อให้เปลือกแข็งและทนทานต่อการนึ่งได้ดี
ส่วนผสมสังขยา: ประกอบด้วย ไข่ไก่และ/หรือไข่เป็ด น้ำตาลปิ๊บหรือน้ำตาลมะพร้าว กะทิ และเกลือ
ใบเตย: ใช้เพื่อเพิ่มความหอมและช่วยลดกลิ่นคาวของไข่
ขั้นตอนการทำโดยทั่วไป
เตรียมฟักทอง: เจาะเปิดฝาฟักทองบริเวณขั้ว แล้วคว้านเอาเมล็ดและไส้ออกให้หมด ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อย
ทำสังขยา: นำไข่ น้ำตาล กะทิ และเกลือมาผสมรวมกัน โดยใช้ใบเตยขยำกับส่วนผสม เพื่อให้ได้กลิ่นหอมและช่วยให้ส่วนผสมเข้ากันดี จากนั้นกรองด้วยผ้าขาวบางหรือกระชอนตาถี่เพื่อให้สังขยามีเนื้อเนียน
นึ่ง: เทสังขยาที่กรองแล้วใส่ลงในลูกฟักทองที่เตรียมไว้ นำไปนึ่งในซึ้งที่น้ำเดือดจัด ใช้ไฟอ่อนถึงปานกลาง นึ่งประมาณ 1-1.30 ชั่วโมง หรือจนกระทั่งสังขยาสุก
พักและเสิร์ฟ: เมื่อสุกแล้วให้นำออกจากซึ้ง พักไว้ให้เย็นสนิทก่อนนำมาผ่าเป็นชิ้นๆ เพื่อไม่ให้เนื้อสังขยาแตก
เคล็ดลับ
การขยำส่วนผสมด้วยใบเตยช่วยให้สังขยามีกลิ่นหอมน่ารับประทานมากขึ้น
การกรองสังขยาหลายครั้งจะช่วยให้ได้สังขยาเนื้อเนียนละเอียด
การนึ่งด้วยไฟอ่อนถึงปานกลาง และใช้เวลานานพอสมควร จะช่วยให้สังขยาสุกทั่วถึงและไม่แตก
สังขยาฟักทองเป็นตัวอย่างอันยอดเยี่ยมของการผสมผสานรสชาติ สุขภาพ และศิลปะแห่งขนมไทย ด้วยเนื้อสัมผัสเนียนนุ่ม ฟักทองเนื้อนุ่ม และความสำคัญทางวัฒนธรรม ทำให้ขนมนี้ยังคงเป็นขนมโปรดตลอดกาลที่สะท้อนถึงหัวใจสำคัญของประเพณีอาหารไทย ไม่ว่าคุณจะลองชิมที่ตลาดไทย งานเลี้ยงสังสรรค์ในครอบครัว หรือทำเองที่บ้าน ขนมนี้จะสร้างความประทับใจไม่รู้ลืมอย่างแน่นอน สังขยาฟักทองจัดเป็นขนมหวานที่มีคุณค่าทางอาหารจากฟักทอง และเป็นขนมที่ได้รับอิทธิพลมาจากโปรตุเกส ซึ่งสังขยาในไทยจะแตกต่างจากสังขยาที่ใช้ทาขนมปัง คือเป็นสังขยาที่ปรุงด้วยการนึ่ง นิยมรับประทานกับข้าวเหนียว หรือใส่ในฟักทอง เผือก หรือมะพร้าวแล้วนำไปนึ่ง